در دهه‌های اخیر افزایش جمعیت شهری و توسعه شهرنشینی از یک سو و عدم تکافوی حمل‌و‌نقل عمومی در مقابل تقاضای روز افزون سفرهای درون شهری از سوی دیگر، منجر به افزایش استفاده از خودروی شخصی، در تهران شده است. بنابراین تغییر در سیاست‌های حمل‌و‌نقل شهری و تلاش در جهت توسعه حمل‌و‌نقل عمومی، به ویژه اتوبوس، یکی از مهم‌ترین اقدامات در حوزه حمل‌و‌نقل شهری بوده و نیازمند بررسی‌های لازم جهت توسعه و کارآمد نمودن این شیوه‌ی سفر است. بررسی‌ها نشان می‌دهد، برنامه‌ریزی برای استفاده بهینه از زیرساخت¬های اتوبوسرانی و بکارگیری راهکارهای افزایش کارایی این سیستم در دنیا، نیازمند وجود اطلاعات در زمینه زیرساخت و تقاضای سفر ایستگاه‌های اتوبوس است. بر این اساس، انجام مطالعاتی جهت برآورد تعداد مسافر ايستگاه‌هاي اتوبوس به منظور برنامه‌ریزی عملیاتی خطوط اتوبوسرانی در شهر تهران، که در حال حاضر به صورت تجربی توسط مدیر خط انجام شده و هیچگونه برنامه‌ریزی مبتنی بر شرایط موجود برای آینده وجود ندارد، لازم و ضروری است.
بدین ترتیب در این پروژه با استفاده از اطلاعات AFC (داده‌های ثبت‌شده حاصل از تراکنش¬های کارت‌بلیت¬های هوشمند برای پرداخت کرایه) و AVL (داده‌های ثبت شده توسط موقعیت¬یاب خودکار موجود در اتوبوس‌ها) موجود در سیستم اتوبوسرانی شهر تهران، نرم‌افزار پیش‌بینی تعداد مسافر ایستگاه‌های اتوبوس برای آینده کوتاه‌مدت طراحی گردید. بدین منظور ابتدا اطلاعات AFC و AVL مربوط به هر خط اتوبوس با فرمت مناسب وارد نرم‌افزار شده و در مرحله بعد، برای تعيين ماتريس مبدأ- مقصد مسافر (محل پياده و سوار شدن مسافر) اطلاعات دو سيستم AFC و AVL، تطبيق داده می‌شود. پس از تهيه ماتريس مبدأ- مقصد مسافر، اين ماتريس به عنوان پايگاه داده مطالعه مورد نظر قرار گرفته و بر اساس آن مدل مناسب شبکه عصبی (پرسپترون چند لایه) پرداخت مي‌شود. با ساخت مدل، امكان دريافت دو دسته خروجي از نرم‌افزار وجود دارد، پيش‌بيني تعداد مسافر براي روز مشخص در هر خط و پيش‌بيني تعداد مسافر براي روز مشخص در ايستگاه‌هاي هر خط. لازم به ذکر است این نرم‌افزار قابلیت تحلیل اطلاعات وضع موجود را نیز داشته، همچنین امکان بروزرسانی نرم‌افزار با توجه به تغییرات در شبکه اتوبوسرانی و نیازهای آتی شهر وجود دارد.

در دهه‌های اخیر افزایش جمعیت شهری و توسعه شهرنشینی از یک سو و عدم تکافوی حمل‌و‌نقل عمومی در مقابل تقاضای روز افزون سفرهای درون شهری از سوی دیگر، منجر به افزایش استفاده از خودروی شخصی، در تهران شده است. بنابراین تغییر در سیاست‌های حمل‌و‌نقل شهری و تلاش در جهت توسعه حمل‌و‌نقل عمومی، به ویژه اتوبوس، یکی از مهم‌ترین اقدامات در حوزه حمل‌و‌نقل شهری بوده و نیازمند بررسی‌های لازم جهت توسعه و کارآمد نمودن این شیوه‌ی سفر است. بررسی‌ها نشان می‌دهد، برنامه‌ریزی برای استفاده بهینه از زیرساخت¬های اتوبوسرانی و بکارگیری راهکارهای افزایش کارایی این سیستم در دنیا، نیازمند وجود اطلاعات در زمینه زیرساخت و تقاضای سفر ایستگاه‌های اتوبوس است. بر این اساس، انجام مطالعاتی جهت برآورد تعداد مسافر ايستگاه‌هاي اتوبوس به منظور برنامه‌ریزی عملیاتی خطوط اتوبوسرانی در شهر تهران، که در حال حاضر به صورت تجربی توسط مدیر خط انجام شده و هیچگونه برنامه‌ریزی مبتنی بر شرایط موجود برای آینده وجود ندارد، لازم و ضروری است.
بدین ترتیب در این پروژه با استفاده از اطلاعات AFC (داده‌های ثبت‌شده حاصل از تراکنش¬های کارت‌بلیت¬های هوشمند برای پرداخت کرایه) و AVL (داده‌های ثبت شده توسط موقعیت¬یاب خودکار موجود در اتوبوس‌ها) موجود در سیستم اتوبوسرانی شهر تهران، نرم‌افزار پیش‌بینی تعداد مسافر ایستگاه‌های اتوبوس برای آینده کوتاه‌مدت طراحی گردید. بدین منظور ابتدا اطلاعات AFC و AVL مربوط به هر خط اتوبوس با فرمت مناسب وارد نرم‌افزار شده و در مرحله بعد، برای تعيين ماتريس مبدأ- مقصد مسافر (محل پياده و سوار شدن مسافر) اطلاعات دو سيستم AFC و AVL، تطبيق داده می‌شود. پس از تهيه ماتريس مبدأ- مقصد مسافر، اين ماتريس به عنوان پايگاه داده مطالعه مورد نظر قرار گرفته و بر اساس آن مدل مناسب شبکه عصبی (پرسپترون چند لایه) پرداخت مي‌شود. با ساخت مدل، امكان دريافت دو دسته خروجي از نرم‌افزار وجود دارد، پيش‌بيني تعداد مسافر براي روز مشخص در هر خط و پيش‌بيني تعداد مسافر براي روز مشخص در ايستگاه‌هاي هر خط. لازم به ذکر است این نرم‌افزار قابلیت تحلیل اطلاعات وضع موجود را نیز داشته، همچنین امکان بروزرسانی نرم‌افزار با توجه به تغییرات در شبکه اتوبوسرانی و نیازهای آتی شهر وجود دارد.